به نام خدا

- معنای واقعی غیبت

حضرت محمد صلى الله علیه و آله:

أَتَدرونَ مَا الغیبَةُ؟ قالوا: اَللّه  وَرَسولُهُ أَعلَمُ، قالَ: ذِكرُكَ أَخاكَ بِما یَكرَهُ قیلَ: أَرَأَیتَ إِن كانَ فى أَخى ما أَقولُ؟ قالَ: إِن كانَ فیهِ ما تَقولُ فَقَدِ اغتَبتُهُ وَإِن لَم یَكُن فیهِ ما تَقولُ فَقَد بَهَتَّهُ؛

آیا مى دانید غیبت چیست؟ عرض كردند: خدا و پیامبر او بهتر مى دانند. فرمودند: این كه از برادرت چیزى بگویى كه دوست ندارد. عرض شد: اگر آنچه مى گویم در برادرم بود چه؟ فرمودند: اگر آنچه مى گویى در او باشد، غیبتش كرده اى و اگر آنچه مى گویى در او نباشد، به او تهمت زده اى.

(الترغیب و الترهیب، ج3، ص515، ح31)

2- غیبت و پذیرفته نشدن نماز و روزه

حضرت محمد صلى الله علیه و آله:

مَنِ اغتابَ مُسلِما أَو مُسلِمَةً لَم یَقبَلِ اللّه  صَلاتَهُ وَلاصیامَهُ أَربَعینَ یَوما وَلَیلَةً إِلاّ أَن یَغفِرَ لَهُ صاحِبُهُ؛

هر كس از مرد یا زن مسلمانى غیبت كند، خداوند تا چهل شبانه روز نماز و روزه او را نپذیرد مگر این كه غیبت شونده او را ببخشد.

(بحارالأنوار، ج75، ص 258، ح53)

3- کفاره غیبت

حضرت محمد صلى الله علیه و آله:

كَفّارَةُ الاِغتیابِ أَن تَستَغفِرَ لِمَنِ اغتَبتَهُ؛

كفّاره غیبت این است كه براى شخصى كه از او غیبت كرده اى، آمرزش بطلبى.

(امالى طوسى، ص 192)

4- وظیفه فرد در جمع غیبت کننده

حضرت محمد صلى الله علیه و آله:

إِذا وُقِعَ فِى الرَّجُلِ وَأَنتَ فى مَلأٍَ، فَكُن لِلرَّجُلِ ناصِرا وَلِلقَومِ زاجِرا وَقَمُ عَنهُم؛

اگر در میان جمعى بودى و از كسى غیبت شد، او را یارى كن و آن جمع را از غیبت كردن بازدار و از میانشان برخیز و برو.

(كنزالعمال، ج3، ص586، ح8028)

5- مقایسه غیبت و خوره

حضرت محمد صلى الله علیه و آله:

اَلغیبَةُ اَسرَعُ فى دینِ الرَّجُلِ المُسلِمِ مِنَ الكِلَةِ فى جَوفِهِ؛

غیبت كردن در (نابودى) دین مسلمان مؤثرتر از خوره در درون اوست.

(كافى، ج2، ص357، ح1)

6- انتقال اعمال با غیبت

حضرت محمد صلى الله علیه و آله:

یُؤتى بِأَحَدٍ یَومَ القیامَةِ یوقَفُ بَینَ یَدَىِ اللّه  وَیُدفَعُ إِلَیهِ كِتابُهُ فَلایَرى حَسَناتِهِ فَیَقولُ: إِلهى، لَیسَ هذا كِتابى فَإِنّى لاأَرى فیها طاعَتى؟! فَیُقالُ لَهُ: إِنَّ رَبَّكَ لایَضِلُّ وَلایَنسى ذَهَبَ عَمَلُكَ بِاغتیابِ النّاسِ ثُمَّ یُؤتى بِآخَرَ وَیُدفَعُ إِلَیهِ كِتابُهُ فَیَرى فیهِ طاعاتٍ كَثیرَةً فَیَقولُ: إِلهى ما هذا كِتابى فَإِنّى ما عَمِلتُ هذِهِ الطّاعاتِ فَیُقالُ: لأَِنَّ فُلانا اغتابَكَ فَدُفِعَت حَسَناتُهُ إِلَیكَ؛

روز قیامت فردى را مى آورند و او را در پیشگاه خدا نگه مى دارند و كارنامه اش را به او مى دهند، اما حسنات خود را در آن نمى بیند. عرض مى كند: الهى! این كارنامه من نیست! زیرا من در آن طاعات خود را نمى بینم! به او گفته مى شود: پروردگار تو نه خطا مى كند و نه فراموش. عمل تو به سبب غیبت كردن از مردم بر باد رفت. سپس مرد دیگرى را مى آورند و كارنامه اش را به او مى دهند. در آن طاعت بسیارى را مشاهده مى كند. عرض مى كند: الهى! این كارنامه من نیست! زیرا من این طاعات را بجا نیاورده ام! گفته مى شود: فلانى از تو غیبت كرد و من حسنات او را به تو دادم.

(جامع الأخبار، ص 412)

7- غیبت حرام

حضرت محمد صلى الله علیه و آله:

مَن عامَلَ النّاسَ فَلَم یَظلِمهُم وَحَدَّثَهُم فَلَم یَكذِبهُم وَ وَعَدَهُم فَلَم یَخلِفهُم فَهُوَ مِمَّن كَمُلَت مُرُوءتُهُ وَ ظَهَرَت عَدالَـتُهُ وَ وَجَبَت اُخُوَّتُهُ وَحَرُمَت غیبَتُهُ؛

هر كس در معاشرت با مردم به آنان ظلم نكند، دروغ نگوید و خلف وعده ننماید، جوانمردیش كامل، عدالتش آشكار، برادرى با او واجب و غیبتش حرام است.

(خصال، ص 208، ح 28)

8- نتیجه غیبت از گنهکار

حضرت محمد صلى الله علیه و آله:

اَلذَّنبُ شومٌ عَلى غَیرِ فاعِلِهِ اِن عَیَّرَهُ ابتُلِىَ بِهِ وَ اِن اَغتابَهُ أَثِمَ وَ اِن رَضىَ بِهِ شارَكَهُ؛

گناه براى غیر گناهكار نیز شوم است، اگر گنهكار را سرزنش كند به آن مبتلا مى شود، اگر از او غیبت كند گنهكار شود و اگر به گناه او راضى باشد، شریك وى است.

(نهج الفصاحه، ح 1623)

 

9- زشتی غیبت

حضرت محمد صلى الله علیه و آله:

ان الغیبه اشد من الزنا.

به درستی كه غیبت كردن از زنا بدتر است.

(وسائل الشیعه، ج ۱۲، ص ۲۸۰، ح ۱۶۳۰۸. )

10- دفاع از غیبت شونده

پیامبر صلى الله علیه و آله:

مَن تَطَوَّلَ عَلَی أخیهِ فی غیبَةٍ سَمِعَها فیهِ فی مَجلِسٍ فَرَدَّها عَنهُ رَدَّ اللهُ عَنهُ ألفَ بابٍ مِنَ الشَّرِّ فی الدُّنیا وَ الاخِرةِ؛

هر که در مجلسی بشنود که از برادرش غیبت می شود و آن غیبت را از او دفع کند خداوند هزار باب بدی را در دنیا و آخرت از او دفع می کند.

(من لا یحضره الفقیه، ج4، ص15)

و

حضرت محمد صلى الله علیه و آله:

من رد عن عرض اخیه بالغیب كان حقا علی الله ان یعتقه من النار

كسی كه (بدگویی) را از برادر مؤمنش در غیاب او دور كند، سزاوار است خداوند او را از آتش برهاند.

( بحارالانوار، ج ۷۲، ص ۲۲۶. )

و

حضرت محمد صلى الله علیه و آله به حضرت علی علیه السلام فرمودند:

یا علی من اغتیب عنده اخوه المسلم فاستطاع نصره فلم ینصره خذله الله فی الدنیا و الاخره

ای علی! كسی كه پیش او از برادر مسلمانش غیبت شود و بتواند آن برادر مسلمان را یاری كند، ولی كمك نكند، خداوند او را در دنیا و آخرت خوار می‏كند.

( بحارالانوار، ج ۷۲، ص ۲۲۶. )

---------------------------------------------

متاسفانه خیلی از ما گرفتار این گناه کبیره هستیم. بدتر اینکه به آن عادت کرده ایم و به همین دلیل بی محابا این گناه را تکرار می کنیم

چه خوب است به هم دیگر رحم کنیم اگر در مورد شخص خودمان حواسمان نیست معمولا گناهان دیگران را متوجه می شویم تذکر دهیم شنونده ی غیبت در این گناه شریک است نگزاریم مومنی به این گناه آلوده شود و روح ما را نیز آلوده کند و آبروی مسلمانی هم ریخته شود

*پایان*

نظرات شما عزیزان: